สภาบริหารและสำนักงานตรวจคนเข้าเมือง วันที่ 21 มิ.ย. 67
 
เพื่อยกระดับกลไกการดูแลและปกป้องสิทธิประโยชน์ของกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ และเพื่อสรรสร้างสภาพแวดล้อมในการดำเนินชีวิตที่เป็นมิตรต่อกลุ่มเป้าหมาย เมื่อวันที่ 21 มิ.ย. ที่ผ่านมา ที่ประชุมสภาบริหาร สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) จึงได้มีมติให้ผ่านร่าง “กฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองสิทธิและผลประโยชน์ของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่” ที่เสนอโดยกระทรวงมหาดไทย สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) ซึ่งนอกจากจะจัดตั้งหน่วยงานรับผิดชอบเพื่อการบูรณาการทรัพยากรแล้ว ยังมุ่งผลักดันภารกิจที่เกี่ยวข้องให้ถูกบัญญัติเข้าสู่ตัวกฎหมาย เพื่อส่งเสริมสิทธิประโยชน์ของกลุ่มเป้าหมายอย่างครอบคลุม ทั้งในด้านการบริการจัดหาอาชีพ การศึกษาและวัฒนธรรม การแพทย์สาธารณสุข สวัสดิการสังคม และการเข้าร่วมในองค์การภาครัฐ เป็นต้น โดยหวังเป็นอย่างยิ่งที่จะประกาศให้ประชาคมโลกร่วมรับทราบว่า รัฐบาลไต้หวันยินดีต้อนรับผู้เชี่ยวชาญทางเทคโนโลยีและนักลงทุนจากนานาประเทศทั่วโลก ที่พร้อมจะอุทิศประโยชน์ให้แก่ไต้หวัน เข้ามาพำนักอยู่ที่ไต้หวันในระยะยาว และยื่นขอสัญชาติไต้หวัน
 
นายจั๋วหรงไท่ นายกรัฐมนตรี สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) กล่าวว่า จำนวนผู้อพยพที่เป็นคู่สมรสของประชาชนชาวไต้หวัน มีมากถึง 600,000 คน ในจำนวนนี้ มีสัดส่วนกว่าครึ่งที่ได้รับบัตรประชาชนไต้หวัน และกลายเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่สำคัญของไต้หวันแล้ว วัตถุประสงค์ของการร่างกฎหมายในครั้งนี้ ก็เพื่อสร้างหลักประกันให้กลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ มีหลักประกันทางสิทธิประโยชน์ที่ครอบคลุมสมบูรณ์ ก่อนการยื่นขอสัญชาติไต้หวัน โดยหลังจากการยื่นขอสัญชาติแล้ว ก็หวังที่จะเห็นกลุ่มเป้าหมายปรับตัวให้เข้ากับวิถีชีวิตในพื้นที่ ยอมรับไต้หวัน ก้าวสู่การเป็นพลเมืองของไต้หวันอย่างเต็มภาคภูมิ นอกจากนี้ สาระสำคัญของร่างกฎหมายฉบับนี้ ยังอยู่ที่การขยายขอบเขตคำจำกัดความของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ และประกาศให้ทั่วโลกทราบว่า รัฐบาลไต้หวันยินดีเปิดรับผู้เชี่ยวชาญทางเทคโนโลยีและนักลงทุนต่างชาติ เข้ามาร่วมพัฒนาความเจริญรุ่งเรือง โดยหวังที่จะเห็นกลุ่มเป้าหมายเหล่านี้ตั้งรกรากในไต้หวันระยะยาว และก้าวสู่การเป็นพลเมืองไต้หวันในที่สุด
 
สาระสำคัญของร่างกฎหมายข้างต้น มีดังนี้ :

1.ขยายขอบเขตคำจำกัดความของกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ : ครอบคลุมผู้เชี่ยวชาญในแขนงสาขาต่างๆ รวมไปถึงนักลงทุนและผู้เชี่ยวชาญทางเทคโนโลยี หรือผู้ที่ได้รับสัญชาติไต้หวันภายในระยะเวลา 3 ปี เพื่อส่งเสริมการผสมผสานและการพัฒนาทางพหุวัฒนธรรม โดยกลุ่มเป้าหมายจะครอบคลุมถึงบุตรธิดาของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ด้วย
 
2. จัดตั้งหน่วยงานรับผิดชอบ : การย้ายถิ่นฐาน มีส่วนเกี่ยวพันกับการศึกษา แรงงาน การแพทย์ และวัฒนธรรม โดยในอนาคตจะเร่งพิจารณาจัดตั้งหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรง เพื่อบูรณาการในการวางแผนกิจการที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่
 
3. จัดทำรายงานการประชุมเพื่อประสานกิจการผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ : กำหนดให้การประชุมเพื่อประสานกิจการที่เกี่ยวกับผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ ได้รับการบัญญัติเข้าสู่ระบบกฎหมาย พร้อมทั้งพิจารณายกระดับขั้นและบทบาทของการประชุมในอนาคตต่อไป
 
4. จัดตั้งกองทุนพัฒนาสำหรับผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ : นอกจากงบประมาณที่รัฐบาลทุกระดับชั้นจะกำหนดขึ้นแล้ว ยังจะมุ่งผลักดันการดูแลครอบครัวผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ในทุกภาคส่วน หากผู้ใดมีความประสงค์ ก็สามารถยื่นขออนุมัติจากกองทุนนี้ได้
 
5. มาตรการคุ้มครองสิทธิประโยชน์ของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ : รัฐบาลควรมุ่งผลักดันมาตรการการดูแลใน 8 มิติ ทั้งการปรับตัวในวิถีชีวิตประจำวัน สวัสดิการสังคมเพื่อการเลี้ยงดูบุตรธิดา การประกอบอาชีพ ความมั่นคงปลอดภัยเฉพาะบุคคล เป็นต้น เพื่อปกป้องสิทธิประโยชน์ในด้านต่างๆ ของผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่