New Southbound Policy Portal

กระทรวงวัฒนธรรม วันที่ 6 เม.ย. 65
 
ฝางรุ่ยอี หลิวเชี่ยนฝาน นักเขียนการ์ตูนอิสระชาวไต้หวัน นำผลงานเรื่อง “BO_ING COMIX” และผลงานสร้างสรรค์ของตนเอง เข้าร่วมจัดแสดงและวางจำหน่ายในเทศกาล MoCCA Arts Festival ที่จัดขึ้นในนครนิวยอร์กในปีนี้ และได้รับความนิยมจากกลุ่มผู้อ่านในสหรัฐฯ อย่างท่วมท้น จนสามารถจำหน่ายหมดได้ภายในระยะเวลาอันสั้น นอกจากนี้ ผลงานเรื่อง “Love is Plastic” ของหลิวเชี่ยนฝาน ก็สามารถคว้าผลงานยอดเยี่ยมประจำปี (Best of Show) มาครองได้อย่างสำเร็จ  
 
ฝางฯ และหลิวฯ กล่าวว่า สหรัฐฯ คือตลาดเป้าหมายในการสร้างสรรค์ “BO_ING COMIX” จึงวาดการ์ตูนเรื่องนี้ขึ้นในแบบสองภาษาทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษ แต่ตลาดต่างประเทศแรกของไต้หวันกลับกลายเป็นฝรั่งเศส อย่างไรก็ตาม ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผลงานถูกเปิดตัวที่สหรัฐฯ ซึ่ง 2 นักเขียนการ์ตูนไต้หวันต่างก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่เห็นว่า ผู้อ่านชื่นชอบผลงานของพวกเขา และเพียงวันแรกของการเปิดจำหน่าย ก็สามารถจำหน่ายจนหมด และยังได้รับใบสั่งจองสินค้าจากร้านหนังสืออิสระ อีกทั้งสินค้าเสริมอื่นๆ ก็ได้รับความสนใจด้วยเช่นกัน อาทิ โปสเตอร์ โปสการ์ด สมุดการ์ตูน และเข็มกลัด ซึ่งต่างก็กลายเป็นสินค้าขายดี เพราะเพียง 2 วันแรกของเทศกาล ก็สามารถจำหน่ายได้กว่า 200 ชิ้นแล้ว
 
นอกจากนี้ การเดินทางไปจัดแสดงผลงานของนักเขียนการ์ตูนทั้ง 2 คนในครั้งนี้ พวกเขายังได้มีโอกาสสำรวจดูผลงานการ์ตูนของสหรัฐฯ พร้อมแสดงความคิดเห็นว่า ผลงานของสหรัฐฯ มีความเป็นการ์ตูนสูง ใช้ลายเส้นเด่นชัด แต่ผลงานของไต้หวันมีการผนวกรวมเอกลักษณ์หลากหลายรูปแบบเข้าไว้ด้วยกัน หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นการย่อส่วนภาพวัฒนธรรมของไต้หวัน พวกเขาเห็นว่า “เราลองใช้มุมมองที่แตกต่างและทดลองวาดด้วยวิธีที่แตกต่าง มาสร้างสรรค์ผลงาน ก่อนจะถ่ายทอดผลงานผ่านทางสื่อโซเชียล”
 
ที่ผ่านมา เทศกาล MoCCA Arts Festival สามารถดึงดูดผู้เข้าชมงานเป็นจำนวนกว่า 7,000 คนต่อปี สำหรับในปีนี้ ถือเป็นการจัดงานในสถานที่จริงเป็นครั้งแรกในรอบ 2 ปีโดยมีคูหารวม 142 คูหา และมีผู้เข้าร่วมจัดแสดงผลงานกว่า 500 คน ซึ่งบรรดาแฟนๆการ์ตูนและภาพวาดประกอบ ต่างก็ตั้งหน้าตั้งตารอคอยการเปิดตัวของเทศกาลฯ อย่างใจจดใจจ่อ
 
นางจางฮุ่ยจวิน ผู้อำนวยการศูนย์วัฒนธรรมไทเปประจำนครนิวยอร์ก เห็นว่า ทางศูนย์ฯ ได้เชิญนักเขียนการ์ตูนชาวไต้หวันมาร่วมจัดแสดงผลงานในเทศกาลฯ เพื่อร่วมแลกเปลี่ยนกับกลุ่มนักเขียนร่วมวงการ โดยฝางฯ และหลิวฯ ต่างก็มีประสบการณ์ในการจัดแสดงผลงานทั้งในและต่างประเทศ โต๊ะจัดแสดงจึงเปรียบได้กับห้องนิทรรศการที่สมบูรณ์แบบ ผลงานที่นำมาจัดแสดง เปี่ยมด้วยกลิ่นอายทางวัฒนธรรมของไต้หวัน ซึ่งสามารถดึงดูดกลุ่มผู้อ่านในสหรัฐฯ ได้เป็นอย่างดี