ทุกครั้งที่ไปต่างประเทศก็ต้องไปยังตลาดนัด เพื่อสำรวจผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่น สัมผัสถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้คน คงเป็นความรู้สึกเช่นเดียวกันกับเมื่อได้มาเยือนตลาดสองแห่งของกรุงไทเป ตลาดซื่อตง (Shi-Dong) ที่ได้รับการขนานนามว่าเป็น “ตลาดสดระดับ 5 ดาว” เพราะมีพื้นที่กว้างขวางปลอดโปร่งโล่งสบาย แผงขายของก็มีการออกแบบตกแต่งเฉกเช่นร้านค้าภายในห้างสรรพสินค้า ขณะที่ช่วงสุดสัปดาห์มีจะตลาดนัด Hope Plaza ที่กลุ่มเกษตรกรนำผลผลิตสดใหม่ตามฤดูกาลจากแหล่งเพาะปลูกทั่วไต้หวันสู่โต๊ะอาหารมาเปิดขายเป็นประจำ

แลนด์มาร์กขนาดใหญ่ของแต่ละประเทศ ถือเป็นเวทีแข่งขันที่สำคัญของเหล่าสถาปนิกชั้นยอดทั้งหลาย หากแต่ว่าอาคารสาธารณะที่มีความเกี่ยวพันกับชีวิตประจำวันมากที่สุดอย่างตลาดสด กลับกลายเป็นสิ่งที่ชาวบ้านมีความรู้สึกผูกพันมากกว่า ตลาดสดมีบทบาทที่สำคัญเป็นอย่างยิ่งในวัฒนธรรมแห่งชีวิตของคนธรรมดา ในช่วงหลายปีมานี้ ตลาดสดเก่า ๆ หลายแห่งในไต้หวัน ต่างก็ได้รับการปรับปรุงให้มีรูปลักษณ์ใหม่ นอกจากตัวอาคารและอุปกรณ์ต่าง ๆ ได้รับการยกระดับให้ดีขึ้นแล้ว ยังมีอะไรที่แตกต่างไปจากเดิมบ้าง?

ในยุคสมัยที่ยังไม่มีตู้เย็น การหมักดองคือภูมิปัญญาสำหรับการถนอมอาหาร ชาวบ้านในพื้นที่ตามแถบชายฝั่งทะเลมักจะนำเอาอาหารทะเลสดมาหมักเกลือเพื่อเก็บรักษาเอาไว้ ขอเพียงมีอาหารทะเลดองหรือ 鹹膎 (เสียนเสีย) ช้อนเล็ก ๆ ก็สามารถกินข้าวได้ทั้งชามแล้ว สะท้อนให้เห็นถึงวิถีชีวิตแบบเรียบง่ายของชาวบ้าน ส่วนไข่ปลากระบอกที่ถือเป็นอาหารราคาแพง

การทูตระหว่างประเทศ ก็เหมือนกับการสร้างสัมพันธ์กับมิตรสหาย นอกจากแต่ละฝ่ายจะพยายามแสดงให้เห็นถึงจุดเด่นของตัวเองแล้ว ยังต้องค้นหาสิ่งที่เหมือนกันด้วย การตีกลอง ถือเป็นรหัสลับที่จะไขกุญแจสู่การแบ่งปันทางวัฒนธรรมร่วมกัน คณะศิลปะเครื่องกระทบสือกู่ หรือ Ten Drum Art Percussion Group ซึ่งมีความเชี่ยวชาญในการแลกเปลี่ยนทางการทูตภาคประชาชน ใช้ศิลปะแห่งกลองอันแข็งแกร่งมาผสมผสานเข้ากับเสียงดนตรีหลายรูปแบบ มาเป็นตัวแทนของไต้หวันในการยื่นมือแห่งไมตรีจิตไปสู่ทั่วโลก

เกาะอันสวยงามที่ตั้งอยู่ท่ามกลางทะเลและท้องฟ้าสีเดียวกัน โดยไม่คำนึงว่าจะเป็นยุคสมัยใดหรือเชื้อชาติใด นับเป็นความประทับใจแรกพบของทุกคนที่มีต่อไต้หวัน เนื่องจากมีข้อจำกัดในเรื่องเทคโนโลยีก็ตาม ทำให้ผู้คนในอดีตไม่รู้เลยว่า นอกจากสัตว์ที่อยู่บนบกและนกที่บินอยู่บนท้องฟ้าแล้ว โลกใต้สมุทรของไต้หวันนั้นมีสิ่งล้ำค่าและสวยงามมากเพียงใด

ดินของไต้หวันมีความหลากหลายเป็นอย่างมาก ตามหลักการแบ่งประเภทดินของสหรัฐฯ จะสามารถแบ่งดินออกได้เป็น 12 ประเภท บนเกาะที่ความยาวไม่เกิน 400 กิโลเมตร และความกว้างจากตะวันตกถึงตะวันออกเพียงแค่ 100 กิโลเมตร กลับมีดินมากถึง 11 ประเภท ได้แก่ ดินแรกเกิด-เอนทิซอลส์ (Entisols) ดินเริ่มมีพัฒนาการ-อินเซ็ปติซอลส์ (Inceptisols) ดินเถ้าภูเขาไฟ-แอนไดซอลส์ (Andisols) ดินทุ่งหญ้า-มอลลิซอลส์ (Mollisols) ดินที่มีด่างสูง-อัลฟิซอลส์ (Alfisols) ดินที่มีชั้นดานของเซสควิออกไซด์และฮิวมัส-สปอโดซอลส์ (Spodosols)

ไต้หวันเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยภูเขาสูงชันและระบบนิเวศอันหลากหลายเหมาะแก่การเป็นแหล่งที่อยู่อาศัยของผีเสื้อ โดยในไต้หวันมีผีเสื้อรวมทั้งสิ้นกว่า 400 สายพันธุ์ เฉพาะสายพันธุ์ท้องถิ่นของไต้หวันเองก็ครองสัดส่วน ถึง 1 ใน 8 ของทั้งหมด ภายใต้กระแสแห่งการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและระบบนิเวศที่กำลังมาแรง หน่วยงานด้านการอนุรักษ์ทั้งภาควิชาการและภาคประชาชนต่างร่วมมือกันทำการสำรวจร่องรอยของผีเสื้อในทุกพื้นที่ทั่วไต้หวัน เนื่องจากผีเสื้อไม่ได้เป็นเพียงแค่แมลงที่สวยงามเท่านั้น

ดอกกล้วยไม้ฟาแลนนอปซิส มีกลีบเลี้ยง 3 ใบ กลีบดอก 3 กลีบ เกสร 1 ก้าน โครงสร้างที่ดูเรียบง่ายนี้ กลับแฝงด้วยอุบายและเล่ห์กล กล่าวคือสีสันงดงาม ความกลมกลืน และกลิ่นหอม เป็นกลลวงหรือกับดักที่ดึงดูดแมลงมาช่วยผสมเกสร สีสันรูปร่างที่รังสรรค์เพื่อความอยู่รอดในธรรมชาตินี้ ทำให้ผู้คนจำนวนมากหลงใหลชื่นชมอีกด้วย

อังกฤษเป็นศูนย์กลางชาดำของโลก ญี่ปุ่นเป็นแหล่งวัฒนธรรมและผู้นำด้านการผลิตชาเขียว ขณะที่ชาอูหลงไต้หวันก็ไม่เป็นรองประเทศใดในโลกเช่นกัน

การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ การใช้ปุ๋ยเคมีในปริมาณมาก รวมทั้งปัญหาดินเสื่อมโทรมจากการใช้สารเคมีเกษตร ส่งผลให้ทั่วโลกเผชิญกับภาวะวิกฤตอาหารโลก อีกทั้งการจัดเก็บขยะอินทรีย์หรือขยะเศษอาหารมาใช้ประโยชน์ยังไม่มีการจัดการที่ดี จึงเป็นการสร้างภาระให้แก่สิ่งแวดล้อมมากขึ้น