ดอกลูพินมีถิ่นกำเนิดในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน แต่กลับเป็นดอกไม้ที่ชาวไต้หวันหลายคนรู้สึกผูกพันและคุ้นเคยเป็นอย่างดี ชาวไร่ชามักนำมาใช้เป็นปุ๋ยพืชสดในฤดูหนาว นิยายเรื่อง “ลู่ปิงฮัว” (魯冰花) หรือ The Dull Ice Flower ยังเป็นนวนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกของจงจ้าวเจิ้ง (鍾肇政 ปี ค.ศ. 1925-2020) ที่บอกเล่าเรื่องราวของเด็กหนุ่มผู้มีพรสวรรค์ทางศิลปะ แต่ไม่ได้รับการยอมรับจากสังคมและเสียชีวิตด้วยโรคร้ายอย่างน่าเศร้า
ต้าเต้าเฉิงเมื่อร้อยกว่าปีก่อน คือย่านธุรกิจที่สำคัญที่สุดของไทเป ท่าเรืออันคึกคัก บริษัทต่างชาติที่ตั้งอยู่มากมาย ย่านถนนตี๋ฮั่วอันสับสนวุ่นวายเต็มไปด้วยร้านค้าต่างๆ ทั้งร้านขายข้าวสาร ร้านขายของชำและของแห้ง ร้านขายยาจีน รวมถึงร้านขายผ้า ในขณะนั้น ที่นี่ถือเป็นสัญลักษณ์แห่งความรุ่มรวยและทันสมัย
“Someday or One Day” ละครโทรทัศน์ของไต้หวันที่เคยกวาดรางวัลระฆังทองคำ (Golden Bell Awards) หลายสาขามาครอง ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์โดยใช้ชื่อเดียวกันและเข้าฉายเมื่อปลายปี ค.ศ. 2022 สถานที่ทุกแห่งที่ตัวละครไปเยือนสร้างความฮือฮาเป็นอย่างมาก กระแส “Someday or One Day” ที่โหมกระพือขึ้น กระตุ้นให้เกิดกระแสการเดินทางท่องเที่ยวไปชมสถานที่ถ่ายทำ
ช่างทำผมในร้านเสริมสวยถือขวดเล็ก ๆ ไว้ในมือ ก่อนจะบีบน้ำยาสระผมลงบนศีรษะของลูกค้า แล้วใช้พลังนิ้วทั้ง 5 ขยี้จนเกิดเป็นฟอง จากนั้นก็นวดหนังศีรษะของลูกค้าไปพร้อม ๆ กับการสระผม แถมยังพูดคุยสนทนาสัพเพเหระไปพร้อมกันได้ด้วย นี่คือภาพอันสุดแสนพิเศษที่ถือเป็นเอกลักษณ์ของการสระผมแบบนั่งในร้านเสริมสวยของไต้หวัน บริการที่นำเสนอแบบครบเซต ทำให้ลูกค้ารู้สึกผ่อนคลายทั้งทางร่างกายและจิตใจ และในช่วงหลายปีมานี้ มีร้านเสริมสวยบางแห่งได้ริเริ่มการสร้างสรรค์งานศิลปะบนเส้นผม
ในเช้าวันที่แดดจ้า บนถนนจงซานเป่ยลู่ ตอนที่ 3 ซึ่งมีต้นไม้ปกคลุมร่มเย็น ผู้คนซึ่งใบหน้าบ่งบอกว่าเป็นชาวต่างชาติปรากฏตัวเป็นกลุ่ม ๆ พวกเขาแต่งตัวสะอาดสะอ้านด้วยเสื้อผ้าสีสันสดใส พูดจาภาษาตากาล็อกสลับกับภาษาอังกฤษ ร้านค้าและแผงลอยในละแวกนี้ขายสินค้าอาเซียนที่ไม่ค่อยพบเห็นได้ทั่วไป บรรยากาศเปี่ยมไปด้วยความผ่อนคลายและแฝงด้วยความอบอุ่น
คนไต้หวันชอบกิน เป็นคำกล่าวที่พูดถึงคนไต้หวันได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน ด้วยเพราะความสนใจและความอุตสาหะต่อเรื่องของอาหารการกิน ประกอบกับมีภูมิหลังทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่หลากหลาย ทำให้ชื่อเสียงของไต้หวันเป็นที่รู้จักในฐานะประเทศที่มีอาหารอร่อยระดับโลก โดยเฉพาะการรับประทานอาหารมังสวิรัติ ที่เป็นหนึ่งในกระแสที่ถูกกล่าวขวัญถึง และขยายตัวอย่างรวดเร็วในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
เกาะไต้หวันมีตลาดนัดกลางคืนมากกว่า 300 แห่ง หมู่บ้านและเมืองต่าง ๆ มากกว่าสองในสามจะมีตลาดกลางนัดคืนอย่างน้อย 1 แห่ง ความหนาแน่นของตลาดนัดกลางคืน สะท้อนให้เห็นถึงความหลงใหลที่มีต่อวัฒนธรรมอาหารของชาวไต้หวัน
ตามตรอกซอกซอยของไต้หวัน เดินไปไม่กี่ก้าวก็จะมีร้านจำหน่ายเครื่องดื่มมือเขย่า ซึ่งแต่ละร้านล้วนมีเอกลักษณ์เฉพาะ จึงทำให้เครื่องดื่มที่ทำออกมามีการผสมผสานความคิดสร้างสรรค์เข้าไปด้วย มาดูกันดีกว่า ว่าเครื่องดื่มมือเขย่าของไต้หวันถือกำเนิดขึ้นมาบนผืนแผ่นดินนี้และแผ่ขยายไปทั่วโลกได้อย่างไร?
ไต้หวันมีร้านสะดวกซื้อมากกว่า 13,000 สาขา จากผลการสำรวจของ Mirai Business Research Institute ซึ่งเป็นสถาบันสำรวจและวิเคราะห์ข้อมูลทางธุรกิจไต้หวัน เมื่อปี ค.ศ.2021 พบว่า ความหนาแน่นของร้านสะดวกซื้อในไต้หวันต่อจำนวนประชากรคิดเป็น 1 สาขาต่อประชากร 1,582 คน เป็นรองเพียงเกาหลีใต้ที่ครองตำแหน่งแชมป์โลกซึ่งมี ความหนาแน่นของร้านสะดวกซื้อ 1 สาขาต่อประชากร 1,200 คน
เด็กไต้หวันมีทรัพยากรในการเรียนภาษามากมาย กระทรวงศึกษาธิการไม่เพียงบรรจุภาษาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นวิชาเลือกในหลักสูตรระดับประถมศึกษาเท่านั้น ยังใช้เวลากว่า 5 ปี ผลิต“ สื่อการเรียนการสอนภาษาแม่ผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่” จำนวน 3 ชุด มีทั้งหมด 30 เล่ม เพื่อช่วยปูพื้นฐานภาษาแม่ให้แก่ลูกหลานผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ ให้เด็กได้เรียนรู้และเติบโตท่ามกลางความรักที่เปิดกว้าง
